 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Розна бывае. I зноў неспакой. Нялёгка мне, не пярэчу. Долю бяру жаночай рукой, нібы каня пад вуздэчку. Будзе ў нагу паслухмяна ісьці. Волі маёй ня здрадзіць. Ня дам сябе ў бездарожжа нясьці па дзён маіх лістападзе. Жыву – гэта значыць зноў на кані. З зацуглянаю доляю. У прорву рване – не баюся ані. Праскачу? Утрымаю? Ня здолею?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|